bir elinde aseton ve fotoğraf makinesi, diğer elinde üzerinde ‘nazilere karşı’ yazan torbası ile irmela mensah-schramm, neonazilerle tek başına mücadele ediyor.

doğu berlin’in lichtenberg bölgesinde ırkçı ve faşist duvar yazılarını avlamaya çıkan 66 yaşındaki mensah-schramm’ın minik görüntüsünün altında kocaman bir savaşçı yatıyor.

yanından neonazilere özgü siyah thor steinar kazağı giyen, dazlak bir genç geçerken ‘nazi etiketlerini temizliyorum” diye bağırıyor. adam duyulmayacak şekilde bir şeyler söylüyor ve yolunu değiştirerek karşı kaldırıma geçiyor. 

stuttgart’lı mensah-schramm, engelli öğrencilerin eğitimi ile ilgilenen, emekli bir öğretmen. son 25 yılını azınlıklara hakaret eden ya da onları tahrik edici mesajlar içeren neonazilerin yaptığı duvar yazılarını ve yapıştırdığı etiketleri temizlemekle geçmiş. 25 yılda 90 bin duvar yazısı ve etiket temizlemiş.

‘inanılmaz’ diyor mensah-schramm tramvay durağının duvarındaki gamalı hacın üstünü sprey boya ile kapatmaya çalışırken.

“ifade özgürlüğünün de bir sınır var” diyen  mensah-schramm bunu ‘diğer insanlara karşı nefret ve hakaretin başladığı nokta’ olarak tanımlıyor.

bir başka duvar yazısında ‘yabancılar dışarı’, ‘almanya almanlarındır’ hatta ‘türklere gaz’ gibi sloganlar yazıyor.

yerel istihbarat ajansı, kullanılması yasalara aykırı olan nazi sembolleri ve sloganlarını tespit ediyor. ancak çoğu suç cezasız kalıyor.

‘dönerci cinayetleri’ aktivistleri harekete geçirdi

temizlik çalışmalarını tek başına sürdürüyor anca dahil olduğu köklü bir aktivist grup da var.

kasım ayında almanya’da 2000-2007 yılları arasında bir neonazi örgütün sekizi türk en az 10 kişinin ölümüne neden olduğunun ortaya çıkması onları harekete geçirmiş.

mensah-schramm medyaya ‘dönerci cinayetleri’ olarak yansıyan bu olayların arkasında neonazilerin olduğuna şaşırmayan birkaç kişiden biri olduğunu söylüyor.

“olay ortaya çıktığından beri kendimi iğrenç hissediyorum. bu olaylar benim şu manzaradan algıladığım tehdidi doğruluyor  ” diyor.

mensah-schramm, italya, fransa, avusturya, luxemburg, belçika ve polonya’ya taşıdığı ‘nefreti yok edici’ kampanyası için haftada 34 saat ve ayda yaklaşık 390 euro harcıyor.

neonazi politikalar alman siyasetinde artık kendine baskın yer bulamamasına ve destekçilerinden çok karşı duranların kampanyaların kamuoyunda yer almasına rağmen, kampanyanın taraftarları yetkililerin gerçek tehdidi görmemezlikten geldiğini düşünüyor. 

berlin freie üniversite’sinden antisemitik politikalar üzerine çalışan hajo funke, emekli öğretmenin yaptığı işi ‘cesaret verici’ buluyor ancak özel inisiyatiflerin el ele verip arkalarına devlet desteğini de almadıkları sürece her iki tarafında da başarısız olmaya mahkum olduğunu hatırlatıyor.

“bu tür kampanyalar tehdit atmosferini tersine çevirmek açısında oldukça önem taşıyor. ancak yetkililer problemin üstünü örter ya da yetkiyi ellerine almazlarsa, bu kampanyalar tek başına yeterli olmaz. ikisine birden ihtiyaç var” diyen funke, alman neonazileri batı avrupa’daki en tehlikeli grup olarak tanımlıyor.

alay ediliyor, tehditler alıyor

mensah-schramm şimdiye kadar herhangi bir neonazi’nin saldırısına uğramamış ancak onu çalışırken gördükleri zaman rahatsız veren hatta tehdit eden bile oluyor. bazıları da alay ediyor. kimi zaman internet siteleri üzerinden hakkında yazılar yazıyorlar ya da evine mektup yolluyorlar.

genç bir çocuğun bir keresinde kendisi için “gaz odasına aitsin” dediğini anlatıyor.

bazıları yanından geçerken bağırıp dalga geçiyor, kimi ise malına zarar verdiği gerekçesi ile şikayet ediyor. birkaç yıl önce bir güvenlik görevlisi tarafından hastaneye bile götürüldüğünü söylüyor.

mensah-schramm’ın nelson mandela ve daha birçok direnişçi kahramanın kitaplarıyla dolu çatı katı dairesini, almanya’da ve dünyanın dört bir yanında düzenlenmiş nefret propagandalarında çektirdiği fotoğraflar süslüyor.

emekli öğretmen çocuklarla ırkçı ve antisemitik duvar yazılarını tanımayı ve gerekli yerlere bildirmeyi öğretmiş. onların etiketleri sökmelerine ya da sprey boya ile yazıların üzerini kapamalarına izin vermiyor.

“mala mülke zarar vermekten başları derde girebilir” diyor mensah-schramm ve ekliyor “bu benim tek başıma almak isteyeceğim bir risk.”

kaynak: agence france presse