al jazeera’nın bu savaşta ön plana çıkmasının iki nedeni var. ilki, ofis olarak irak’ın başkentinin geniş sahalarına bakan seçkin bir konumda olmamız. ikincisi benim ve arkadaşımız şakir hamid’in cnn ve bbc gibi sahada olan televizyon kanallarına oranla oldukça mütevazı teknik ve lojistik imkanlar ve kapasitelerle savaş yayını deneyimine girme ısrarımız.

elimizde iki kamera vardı. biri küçük motosiklet aküsüyle çalışıyordu. kameraman halid selman bu aküyü kemerle bağlıyordu. çoğu zaman aküye konulmuş asit maddesi sızıyor veya elbisesine dökülüyor, savaş öncesi ve sırasında özel kareler almak için koşturduğu veya hızlı hareket ettiği sıralarda cildine zarar veriyordu.

hepimiz mercedes 1976 model eski tek bir araca sahiptik. bizleri bazen yarı yolda bırakıyordu. bazı zamanlar gazetecilik görevimizi yerine getirdiğimiz sıralarda işbirliği yaparak aracı arkadan itmek zorunda kalıyorduk.

al jazeera mürettebatı 16 kişiyi geçmezken örneğin cnn, bir dizi kameraya ve sekiz muhabire sahipti. mürettebatı ise 52 kişiden fazlaydı. ellerinde araç filosu vardı. bu araçlar sağlıklarını herhangi bir kirlilikten ve özellikle de radyasyondan korumak için kendilerine ürdün’den gıda malzemeleri ve hatta tatlı su dahi getiriyordu.

hepimiz basın toplantılarında al jazeera mikrofonunu konuşmacıların önüne koyarken mikrofonu tutan sapın nispeten uzun olmasını istiyorduk ki sayıları 120’yi aşan televizyon kanallarına ait mikrofonlar arasında al jazeera adı görülebilsin.

bu savaşta beş gün üste üste yatakta uyumadık. ayakkabımı çıkarmadım ve banyo yapmadım. bazen siren sesleri arasında birkaç dakika demir sandalye üzerinde uyurdum. sirenler sona erince tomahawk ve cruz füzelerinden yeni bir dalganın gelmeye başladığını bildiren bir başka siren sesi duyarken canlı yayında olmak için sıçrıyordum.

cnn’in kameralarını bizim kameralarımızın yanına koymamıza onay vermemiz karşılığında büyük paralar teklif eden bir temsilci gönderdiğini hatırlıyorum. kanalın o zamanki müdürü muhammed cesim el ali bu düşünceyi reddetmişti. sonra cnn talebi tekrarlamış ve teklifi arttırmışlardı. genel müdür bana tek cümleyle "onlara paralarına ihtiyacımız olmadığını bildir" demişti.