savaşın ilk gününü hatırlıyorum. saat sabahın 05.35’i idi. ofisin çatısından canlı yayın yapıyordum. o anda havada hedefine doğru yol alan bir füze gördüm. hemen "savaş şimdi başladı" diye sesimi yükseltmeye başladım. bu durum savaş yayınımız boyunca devam etti. bizler amerikan bombardımanı altında çalışıyorduk ve hayatımızın tehlike altında olduğunu, giydiğimiz çelik yelek ve kaskların bizi koruyamayacağını biliyorduk.

savaşın başlarında al jazeera bağdat ekibi azdı. çalışma şartları oldukça zordu. kaskımı çıkarıyor ve kanepede uyuyordum. şartların kötüleşmesi ve bombardımanın artmasıyla birlikte zaman buldukça kasklı halde uyuyordum. saldırılar arasında uyuyordum.

amır el kubeysi /al jazeera bağdat muhabiri:

al jazeera’nın başarısının sebebi işi iyi yönetmesi, organize etmesi ve çalışanlarının cesaretidir. al jazeera ekipleri irak’ın dört bir yanına yayılıyordu. olay yerlerine daima ilk gidenler olduk. şehirlerde sokağa çıkma yasağı kaldırıldığında bizler bilgi elde etmek ve görüntü aktarmak için tehlikelere meydan okuyarak ve hayatımızı riske atarak aynı anda oto yolda buluyorduk kendimizi.

bizim dışımızdaki gazeteciler sıkı güvenlik önlemleri gölgesinde hareket ediyordu. hareketleri yavaştı, tehlikeli yerlerden ve zamanlardan sakınıyorlardı. yaşam şartları bizimkilere kıyasla çok rahattı. buna rağmen performans farkı büyüktü.

tehlike kaynakları çok yönlüydü. bazen amerikan güçlerinden veya irak hükümet güçlerinden bazen de olayın tabiatına göre al jazeera’ya yönelik tutumlarını değiştiren irak sokaklarının farklı kesimlerinden gelebiliyordu. ayrıca bütün renkleriyle irak siyasi güçlerinin tehlike kaynağı olması mümkündü.